Conjugaison du verbeun verbe régulier [verzichten]
La conjugaison des verbes est la méthode de changer le verbe de sa forme infinite. Le changement, accompli normalement par des terminaisons et des mots auxiliairs, exprime les catégories grammaticales par rapport à l’action ou l’état décrit, telles que la personne, le nombre, le temps, l’aspect et le mode. Les verbes sont divisés en classes selon leur forme de conjugaison et par conséquant il est possible d’attribuer un modèle pour faciliter la création des bonnes formes.
Nous parlons des formes simples (p.ex. ich mache, ich machte) et des formes composées avec un verbe auxiliair (e.g. ich habe gemacht, ich werde machen).
Il existe un total de 6 temps verbaux en allemand. D’en deux en forme simple: le présent de l’indicatif (Präsens) et le prétérit (Präteritum). Les quatre autres temps sont composés, ça veut dire un verbe auxiliair se combine avec la forme infinite ou le participe passé du verbe principal, qui exprime le sens de la phrase. Les temps composés comprennent le futur simple (Futur I), le parfait (Perfekt), le plus-que-parfait (Plusquamperfekt) et le futur antérieur (Futur II).
... ...
En savoir plus
Présent de l’indicatif – Präsens
ich
verzichte
du
verzichtest
er/sie/es
verzichtet
wir
verzichten
ihr
verzichtet
sie/Sie
verzichten
Prétérit – Präteritum
ich
verzichtete
du
verzichtetest
er/sie/es
verzichtete
wir
verzichteten
ihr
verzichtetet
sie/Sie
verzichteten
Parfait – Perfekt
ich
habe verzichtet
du
hast verzichtet
er/sie/es
hat verzichtet
wir
haben verzichtet
ihr
habt verzichtet
sie/Sie
haben verzichtet
Plus-que-parfait – Plusquamperfekt
ich
hatte verzichtet
du
hattest verzichtet
er/sie/es
hatte verzichtet
wir
hatten verzichtet
ihr
hattet verzichtet
sie/Sie
hatten verzichtet
Futur simple – Futur I
ich
werde verzichten
du
wirst verzichten
er/sie/es
wird verzichten
wir
werden verzichten
ihr
werdet verzichten
sie/Sie
werden verzichten
Futur antérieur – Futur II
ich
werde verzichtet haben
du
wirst verzichtet haben
er/sie/es
wird verzichtet haben
wir
werden verzichtet haben
ihr
werdet verzichtet haben
sie/Sie
werden verzichtet haben
Subjonctif du verbe un verbe régulier [verzichten]
Le subjonctif (du modus coniunctivus du latin tardif, traduit en sort de structure de phrase, du verbe latin coniungere – joindre).
Le subjonctif est une forme verbale spéciale qui exprime géneralement que l’action est conditionnelle ou hypothétique.
Il exprime des actions possibles, probables, hypothétiques, désirées, redoutées ou nécessaires (et donc montre l’attitude de l’orateur envers l’action). C’est une forme d’exprimer une chose imaginée, qui ne va jamais se passer. En particulier il décrit l’énonciation comme personelle, douteuse ou incertaine.
En allemand, il y a le subjonctif I et le subjonctif II.
Le subjonctif I comprend le présent du subjonctif (p.ex. er sei, sie habe) son futur et son parfait.
D’habitude, le subjonctif I exprime l’opinion d’une autre personne, souvant différente du point de vue de l’orateur (présent de l’indicatif: Er sagt, dass niemand zu Hause ist. – Il dit, que personne n’est à la maison. X Présent du subjonctif: Er sagt, dass niemand zu Hause sei. – Il dit, que (apparement) personne n’est à la maison.).
Le subjoncif II contient le prétérit du subjonctif (er wäre, sie hätte) et le plus-que-parfait du subjonctif.
... ...
En savoir plus
Subjonctif I: Présent – Konjunktiv I: Präsens
ich
verzichte
du
verzichtest
er/sie/es
verzichte
wir
verzichten
ihr
verzichtet
sie/Sie
verzichten
Subjonctif I: Parfait – Konjunktiv I: Perfekt
ich
habe verzichtet
du
habest verzichtet
er/sie/es
habe verzichtet
wir
haben verzichtet
ihr
habet verzichtet
sie/Sie
haben verzichtet
Subjonctif I: Futur simple – Konjunktiv I: Futur I
ich
werde verzichten
du
werdest verzichten
er/sie/es
werde verzichten
wir
werden verzichten
ihr
werdet verzichten
sie/Sie
werden verzichten
Subjonctif I: Futur antérieur – Konjunktiv I: Futur II
Subjonctif II: Futur simple – Konjunktiv II: Futur I
ich
würde verzichten
du
würdest verzichten
er/sie/es
würde verzichten
wir
würden verzichten
ihr
würdet verzichten
sie/Sie
würden verzichten
Subjonctif II: Futur antérieur – Konjunktiv II: Futur II
ich
würde verzichtet haben
du
würdest verzichtet haben
er/sie/es
würde verzichtet haben
wir
würden verzichtet haben
ihr
würdet verzichtet haben
sie/Sie
würden verzichtet haben
L’impératif du verbe un verbe régulier [verzichten]
L’impératif (du latin imperativus) est la forme verbale pour exprimer un ordre, une requête ou une interdiction. Dans de nombreux cas l’emploie de l’impératif peut sembler brut et impoli. Par suite, l’ordre est souvent exprimée d’une manière plus polie, en employant des fonctions grammaticales différentes.
... ...
En savoir plus
Impératif – Imperativ
du
verzichte; verzicht
ihr
verzichtet
Les formes participes du verbe un verbe régulier [verzichten]
Le participe (du latin participare – participer) est une forme verbale infinite, que nous utilisons dans de nombreux cas:
former des temps verbaux composés,
former la voix passive,
comme adjectif,
alternative à la phrase subordonnée (condenseur de phrase),
et d’autre.
Nous employons les participes comme adjectifs (adjectif participe) p.ex. gekauft – gekauft(-e), verpasst – verpasst(-e), vergangen – vergangen(-e), aussi bien que noms (noms verbaux), p.ex. griff – der Griff.